خوشبختی موهبتی است الهی ؛ 
و از آن کسی است که؛ 
در فضای ” شکرگزاری ” زندگی کند 
چه دنیا به کامش باشد و چه نباشد 
چه آن زمان که می دود و نمی رسد 
چه آن زمان که گامی برنداشته ، خود را در مقصد می بیند 
“الهی! 
مرا نعمت دادی ، شکر نکردم 
بلا بر من گماشتی ، صبر نکردم 
بدان سبب که تو را شکر نکردم ، نعمتی از من باز نگرفتی… 
و بدان سبب که صبر نکردم ، بلا دایم نگردانیدی 
الهی! 
از تو چه آید 
جز کرم؟”

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: